Rumi

گر هیچ مرا در دل تو جاست بگو گر هست بگو نیست بگو راست بگو

گاهی چو آب حبس شدم در سبوی دوست

ای عشق برآی تا برآیم

دلتنگم و دیدار تو درمان من است

دل مرنجان که ز هر دل به خدا راهی هست

در خود بطلب هرآنچه خواهی

چون شدی زیبا بدان زیبا رسی که رهاند روح را از بی‌کسی

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود

به شادی زی تو ای انسان که غم اهریمنی باشد

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود